ભાદરવી સત્તરાક્ષરી

ગામ હંફાવી,
ભાદરવી તડકો,
પીપળે હાંફે.

~~~

ગલીગૂંચી ય’,
ભાદરવે તડકે,
પ્રસ્વેદે નાહ્ય.

~~~

ભરબપોરે,

વાદળો શું ગરજ્યા?!

સંતાયો સૂર્ય !!

~~~

સ્મરણ જ્યોત,
પ્રજવળતી રહી,
અંધારી રાતે.

~~~

સ્નેહની પાળે,
દોસ્તીદાવો માંડવા,
ચીં ચીં કરતાં.

~~~

ઝાંઝર પ્હેરી,

ડુંગરાઓ ખૂંદતું,

મુગ્ધ ઝરણું.

~~~

ઉચ્છવ માણે,
મુગ્ધ લહેરખીઓ,
મન-સાગરે.
—
અહી,
ઉચ્છવ = ઓચ્છવ, ઉત્સવ, તહેવારની ઊજવણી

~~~

મધરાતના,
નાહ્ય ચાંદ સિતારા,
તટ મલકે.

~~~

કેવું જીવી ગ્યા,
કિનારે કિનારે સ્તો,
રાહબર થૈ.

~

દિલ ઉમંગે,
ઝંખવાય આરસી,
આંખો ચળકે.
~~~
કશુક મનગમતું થાય..
ને,
અરીસામાં પ્રતિબિંબ નિહાળવા જાઉં…
ત્યાં..
આ શું ?!…
મારી આંખોની ચમક; ચળકાટ જોઈ,
આ આરસી જ ઝંખવાય ગઈ..
હાય રે…
શરમાય ગઈ…

….જાયે તો જાયે કહા ?!…….

~~
આરતી પરીખ
૮.૧૦.૨૦૧૫